Marzyciele i upiory

OPÉRA GARNIER i ciąg nieustających inspiracji.

Grand Foyer

To tu, Gaston Leroux umieścił akcję swojej gotyckiej powieści Upiór w operze zainspirowany historią miejsca [obecność jeziora w jego podziemiach, z którego wodę wypompowywano ponad 8 m-cy w trakcie jednego z etapów budowy] oraz incydentem z 1896 r., kiedy to w wyniku upadku żyrandola zginęła jedna osoba. W 1911 r. powołał historię człowieka z podziemi teatru, Upiora, którego szpetność skrył pod maską i rozkochał w głosie Christine Daaé, młodej sopranistki, którą to porywa w swoje podziemne otchłanie a potem już wiemy ...

zdjęcie: tu

Raz jeszcze kurtyna, audytorium i akt I: triumf eklektycznych dekoracji, ponad wszystko! Wyżej zaś dzieło Marca Chagall'a, którego tu obecność, na dodatek nie-Francuza, z początku wywołała masę opozycji i wątpliwości natury stylistycznej jedności jaką miał naruszyć współczesny artysta w sali Charlesa Garniera...

 

Nowy plafon w operze namalowany przez Chagalla zlecił mu w 1964 r. André Malraux, minister kultury ówczesnego prezydenta, generała de Gaulle'a. Jego dzieło miało zastąpić wcześniejsze jakie uległo zniszczeniu podczas wspomnianego upadku żyrandola, a którego autorem na wniosek Charlesa Garnier'a był  Jules-Etienne Lenepveu (poniżej). Kolorowe obrazy Chagall tłumaczył jako postaci symbolizujące unoszące się nad miastem natchnienie wszystkich paryskich marzycieli choć w rzeczywistości to jego interpretacja 14 kompozytorów, jakich uosabiają  barwy malowideł. Niebieskim zilustrował Moussorgskiego i Mozarta wraz z Borysem Goudonovem i Czarodziejskim Fletem. Żółty przedstawia Czajkowskiego i Adama, z Jeziora Łabędzi oraz Giselle. Strawiński i Ravel połyskują w czerwieni wraz z Ognistym Ptakiem oraz Dafnisem i Chloe. Zieleń natomiast nadaje świeżość swym dotykiem dziełom Berlioza i Wagnera oraz opowieści o miłości Romea i Julii a także Tristana i Izoldy, zaś biel z odcieniem żółtego wywyższa, Rameau i Debussy'ego. Dzieła Beethovena, Glucka, Bizeta i Verdiego są prezentowane w kręgu kopuły otaczającym centralny żyrandol. Tu i ówdzie pojawiają sie najbardziej znane zabytki Paryża: Wieża Eiffla, Łuk Triumfalny, Place de la Concorde z obeliskiem i oczywiście Opera Garnier. Malowidła były gotowe w ciągu roku.

 Muzy i Godziny Dnia i Nocy, 1872
Ostatni szkic dla sufitu sali Opery Garnier wykonany przez  
Julesa-Etienne Lenepveu 






Muzy Chagalla

&  Piękna Metafora Czasu:

"HOŁD ZNANYM KOMPOZYTOROM" 

Vacheron Constantin

Métiers d’Art - Chagall & L'Opera de Paris

Liryczny zegarek

© Vacheron Constantin

zdjęcie: tu

unikatową kolekcję VC [patron Opery Garnier od 2007 r] zainaugurował w zeszłym roku, prezentując pierwszy z piętnastu zegarków w 18 k złocie. Zminiaturyzowane dzieło Chagalla na tarczy o śr. 40mm wykonała w emalii niezależna artystka, Anita Porcet. Ona też wykona kolejnych czternaście tarcz, z których każda będzie poświęcona innemu kompozytorowi. Dzieło niestety... ale nie jest na sprzedaż.

Marc Chagall zdjęcia tu

Vacheron Constantin tu

więcej:
Opera Garnier tu

Métiers d’Art - Chagall & L'Opera de Paris tu