niedziela, 7 lipca 2013

Noc zapomnienia.





Bez zasłony





Rembrandt, 1636









Kiedy pośród nocnej ciszy zagłębiamy się w sobie, to nam wstyd, żeśmy tak ubodzy:
brak nam obrazów podstawowych.
Nie było mnie tej nocy, kiedy zostałem poczęty.
W duszy brakuje pewnego obrazu.
Ten brakujący obraz zwie się "początkiem."
Szukamy go we wszystkim, co widzimy.
 - Pascal Quignart








Noc jest troista: przed urodzeniem (noc maciczna), po urodzeniu (noc niebiańska)
i po śmierci (noc piekielna).


Noc nieskończenie zmysłowa i obrazy niepamiętne -

Zwierzęcość.





Fussli 1796




Sceny niewidzialne - ZANIM.





Picot 1817


Narodziny - światło wpuszczone w wieczysty półmrok.
Świadomość sublimuje sen.
Mowa wydobyta z dzieciństwa: - Czy kochaliście mnie zanim byłem?






Delorme, 1814



Wszystkie żyjące ciała skrywają w świetle dziennym pamięć o niegdysiejszych kochankach.
Pustka i milczenie dzieciństwa, od którego zaczyna się nasze życie, od razu pamięć tę tłumią: 
od pierwszego świtu, od pierwszego wschodu słońca.
Wydanie na świat zapomina poczynanie.
Macierzyństwo topi kobiecość.
Pieluchy zastępują szczytowanie.
Paplanina, gadanina, mycie. Zapomniany początek potomka.


Zapomniana tajemnica życia: PRZYJEMNOŚĆ.




Pascal Quignard, Noc seksualna







1 komentarz:

Anonimowy pisze...

Proszę, niech Pani nie przestaje pisać tego bloga.

Prześlij komentarz