Odlot

Luis Ricardo Falero 1878, Odlot czarownic

Satisfaction

Dobrze jest sobie pozwolić na odlot, dopóki można siebie odzyskać.

- Mick Jagger

fot. Anton Corbijn

Contra mundum

fot. Francesco Carozzini

Stan umysłu: DANDYZM.

Pod pewnymi względami jest bliski duchowości i stoicyzmowi ... Te istoty nie posiadają innego stanu, poza kultywowaniem idei piękna swojej własnej osoby, zaspokojenie ich pasji, uczuć i myśli .... W przeciwieństwie do wielu, co bezmyślnie zdają się wierzyć, dandyzm nie jest nawet nadmiernym upodobaniem w ubraniach czy materialnej elegancji.  Dla doskonałego dandysa te rzeczy nie są niczym więcej jak symbolem arystokratycznej wyższości jego umysłu.   - Charles Baudelaire

 SZTUKA I BUNT

  

 

fot. Vogue

DG. Twierdzi, że nie jest ekscentryczką, że nienawidzi tego słowa przede wszystkim z uwagi na swoje korzenie. W letniej rezydencji w Cadaqués, w pobliżu Barcelony gdzie stacjonowała surrealistyczna bohema spędzała dzieciństwo nie tylko w ich otoczeniu, ale i XVIII-wiecznych murów dawnego zespołu klasztornego, a pokój miała przy ołtarzu. No i arystokratyczna babcia, Diana Mitford, z którą zażyłość zainspiruje ją legendarnym pięknem, elegancją i stylem. Poza tym ekscentrycy są bezpłciowi a ona przecież nie ma z tym nic wspólnego. Nakręca ją idea sprzeciwu wobec świata. W końcu, jak mniema, jest artystką... 

W końcu, jak mniemał Wilde, życie naśladuje sztukę o wiele bardziej niż sztuka naśladuje życie.

 

 

(16 październik 1854 – 30 listopad 1900)

fot. Corbis

Pietra dura

Florencja. Kaplica Medyceuszy przy bazylice św. Wawrzyńca (S. Lorenzo) i imponujący

zespół kamiennych zdobień

 

Szyk

 

Prewieniencje

Żyję w ciemnych wiekach, w okresie XVII stulecia. Choć teraz chętnie znalazłabym się w Paryżu lat 20-tych, w okresie Baletu Rosyjskiego i projektów Chanel.

- Iris Apfel

Pomimo, iż do jej stylu aspiruje wielu młodych i znanych ludzi, swoje natchnienie czerpie z odległych epok.

Portret Małgorzaty Teresy Habsburg był pierwszym, jaki Iris zakupiła w sklepie z antykami we Florencji 60 lat temu. Autorstwo nie zostało potwierdzone, a sama właścicielka nawet się nie kwapi coby spać spokojnie.

 Infanta Margarita Teresa, której portret wisi u Iris to ta sama, którą Velázquez malował 

5 lat później w niebieskiej sukni, tu: Anonim, 1662-1664

& Infantka Małgorzata, 1664 powyżej

Apartament Iris Architectural Digest

Haft

 

 

OGRÓD RENESANSOWY

Ten bogaty haft wystarczająco podkreśla status społeczny właścicielki, której portret identyfikowany był z Królową Elżbietą I choć prawdopodobnie przedstawia Katarzynę Carey, hrabinę Nottingham, należącą do królewskiej rodziny a ponadto bliskiej przyjaciółki królowej. Wspaniały gorset, halka i masywne rękawy a pomiędzy ozdobnymi elementami całości, naturalistyczne motywy roślinne, emblematy i węzły. Wśród kwiatów dostrzeżemy bratki, liście winogron, wiciokrzew, lilie, dziką róże, truskawki, pachnący groszek a nawet motyla. Spódnicę zdobi skomplikowany ścieg, wzmocniony dodatkowo perłami w miejscach węzłów, podkreślając krawędzie 'stożków', czyli popularnych detali ogrodowej architektury tego okresu.

 MORRIS & CO.

Nie ma absolutnie wątpliwości, że elżbietański styl czuje się w niemal większości wzorów Morrisa jakie wiodą w stronę boazerii holu wspomnianego Hatfield House i ogólnie masywnych, drewnianych okładzin, rzeźbionych kominków i stiuków, jakie zdominują Anglię nieco później wraz z rządami pierwszego króla z dynastii Stuartów, Jakuba I. Uwielbiam takie wnętrza szczególnie jesienią i zimą, kiedy to w towarzystwie portretów przeszłości można zatopić się w masywnym, nieco przetartym już welurowym fotelu i okryć wełnianym, haftowanym pledem, a oddając ciepłu kominka, aromatom herbaty i starym historiom, odpłynąć w jakiś możliwy bezczas.

Haft sukni tajemniczej Lady nie tylko mnie uwiódł, skusił itd....  ale jak zwykle zainspirował do analogii, w tym przypadku dość wymownej.

 

Morris i hafty owoców

 

Haftowany jedwab z bogatym i ozdobnym wzorem granatów i cytryn, 
jaki powstał na podstawie projektu tapety Morrisa, Owoce,  
wydrukowanej przez Jeffrey & Co w 1866 r.

Morris i Mary Isobel

Również haftowany jedwab i wzór jaki został zaadoptowany z potrójnego ekranu 
zaprojektowanego w 1890 r. przez JH Dearle i nazwany na cześć hafciarki, która go stworzyła.

Można tylko próbować sobie wyobrażać tę suknię, jej miękkość, szelest i delikatną fakturę misternego haftu.Pełnej długości biały jedwab z fortugałem, wyszywany gorset oraz koronkowy kołnierz, który wzbogaca wyjątkowa biżuteria. Szlachetne kolie, zapachowy łańcuch z jaj agatów, rubinowe i diamentowe szpile w kryzie i we włosach oraz perły - w zasadzie wszędzie: w klipsach, zwieńczeniach fryzury, naszyjniku, plisach i w węzłach bujnej ornamentyki. To wszystko śmiało  wprowadza w bogactwo kolejnej epoki - baroku.

Szkoła angielska, m. 1595 - 1605 

więcej nt. portretu:

Christie's

Niebieski

Lady in blue cz. XI

 PRINCESS ROYAL 

 Maria Stuart, Księżna Oranii

Bartholomeus van der Helst,

1652

Była najstarszą córką Karola I, króla Anglii oraz francuskiej księżniczki, Henrietty Marii Burbon. Była również żoną Wilhelma II, którego poślubiła w wieku 10 lat oraz matką Wilhelma III, króla Anglii, Irlandii i drugiego - Szkocji. To ojciec nadał jej jako pierwszej w 1642 tytuł Princess Royal i tym samym zgodnie z wolą jej matki ustanowił tradycję, iż najstarsza córka króla angielskiego zawsze nosi ten tytuł.

 

& raz jeszcze Willem Kalf w niewinnym skojarzeniu...

Fenix

POŚWIĘCENIE

Książę francuski, Franciszek Herkules Walezjusz

Duc d'Alençon

 Duc d'Alençon & Elżbieta I

Rozpaczam acz nie ośmielę się 

okazać swego niezadowolenia.
Kocham a mimo to 

zmuszam się do znienawidzenia. 

Choć mówię, nie ośmielę się nigdy 

powiedzieć, co myślałam. 

Zdaję się całkowicie niema, 

pomimo tego, że wewnętrznie paplałam. 

Jestem i mnie nie ma.
Marznę pomimo spalenia.
Z siebie samej w inną się zmieniam.   

Moja troska jest jak w słońcu cień,
Gdy ją gonię ucieka, gdy uciekam goni mnie.
Stoi i spoczywa przy mnie to, co uczyniłam.

Albo pozwól mi żyć w słodszym zadowoleniu
albo umrzeć.
I zapomnij, co miłość znaczyła.

/z listu Elżbiety I do młodego Walezjusza, na podst. Elizabeth I, 2005, reż. Tom Hooper/

ODRODZENIE.

FENIX
Portret Elżbiety I przypisywany Nicholasowi Hilliardowi
1575-1580



Cóż Anglio, Królowa jest cała twoja

 Helen Mirren

Złoty wiek

Dwudziestopięcioletnia księżniczka siedziała na trawniku pod dębem przed jej domem, Hatfield House. Nagle, kilku dworzan spiesząc się przezeń przebiegło a gdy dotarli do niej, zatrzymali się i oddali pokłon. Królowa zmarła, oznajmili. Teraz ty jesteś królową Anglii. Gdy to powiedzieli, młoda Elżbieta, padła na kolana i zacytowała wiersz z Psalmu 118:  To działanie Pana i to On jest cudem w naszych oczach.

Wczoraj (17 listopada) minęło 453 lata odkąd Elżbieta I Tudor objęła tron Anglii i Irlandii, na kolejne 45 lat swego życia.

William Scrots (prawdopodobnie), Elżbieta I jako księżniczka 

1546

La volta

Lavolta była początkowo krokiem, elementem Galiardy, włoskiego tańca dworskiego, który był ulubionym tańcem królowej Elżbiety I i pomimo jego dynamiki oraz skoczności, wykonywała go nawet po pięćdziesiątce. Ze wspomnianego kroku powstał jeden z bardziej znanych i niewątpliwie jeden z najbardziej w tamtym czasie skandalizujących tańców La Volta z całą ówczesną intymnością jaką stanowił mocny uścisk i 'aż' bliski kontakt partnerów.

poniżej La Volta jednakże obraz pomimo tytułu Taniec Królowej Elżbiety I i Roberta Dudley'a, Hrabiego Leicester,  przedstawia nieznanych tancerzy i pochodzi z francuskiej szkoły Valois  z ok. 1580 r. Obecnie należy do zbiorów Pałacu Penshurst (Kent)

Volta, czyli obrót wywodził się prawdopodobnie z wiejskich tańców wirowych. Choć jego filmowa prezentacja została nieco uproszczona i uwspółcześniona oddaje dobrze wyrafinowaną erotykę układu tanecznego. Bliskość partnerów jest wyraźna: tancerz obejmuje kobietę w pół, razem wykonują skoczne obroty, wreszcie partner podrzuca tancerkę do góry,  i przy tej okazji polecam b. ciekawy blog Marty, Silva Rerum.

Zgadnij kto?

Im więcej, tym lepiej.

La vie en rose

Listopad trwa, a TOPAZ to ponoć kamień urodzonych tego miesiąca. Choć niekoniecznie w barwie tytułowej, bo w realu najczęściej bezbarwny, potrafi osiągać barwę niebieską, brzoskwiniową aż po głębie koniaku. Jednym z rzadszych jego kolorów jest róż, stąd cenność tego zjawiska i jego wartość rynkowa.

 Maria Pawłowna Romanowa, 

wielka księżna Rosji i wielka księżna Sachsen-Weimar-Eisenach, 

George Dawe, 1822

powyżej zestaw różowych topazów (demi-parure) składający się kolii, kolczyków i broszki jaki należał niegdyś do Marii Pawłownej, wielkiej księżnej Rosji i był ślubnym prezentem od jej ojca, cara Pawła I w 1804 r. Przekazywany z córki na córkę, od Augusty, cesarzowej Niemiec, przez Augustę Louise, wielką księżną Badenii, by w 1923 r. trafić na dwór królów Szwecji wraz z wielką księżną Wiktorią, późniejszą królową, stał się odtąd częścią kolekcji Bernadotte. Aktualnie klejnoty nadal są w posiadaniu szwedzkiej rodziny królewskiej, a ostatnio wspaniale prezentowała je obecnie panująca królowa, Sylwia podczas zaślubin swojej córki, księżniczki Wiktorii.  

 topazy & pastelowy zestaw szwedzkiej królowej, Sylwii

 

Luxury. Kilka zbliżeń.

1767 

Oto tego roku, opiekunka komnat, Markiza Caumont La-Force została oficjalnie przedstawiona na dworze francuskiego króla Ludwika XV. To formalne wprowadzenie stało się okazją dla modnego wówczas portrecisty François-Hubert Drouais do utrwalenia tego wydarzenia i detali jej dworskiego stroju.

Marquis de Caumont-La Force 

François-Hubert Drouais, 1767 

HAFT ŁAŃCUSZKOWY, OZDOBNA PASMANTERIA, 
KORONKI I TAFTA
 

 

Stylowe wnętrze Mary Katrantzou

Wraz z tą kolekcją chciałam raczej wciągnąć pokój na kobietę, niż kobietę do pokoju 

- Mary Katrantzou

LUDWIK XV

 

Surrealistyczne wnętrza Mary Katrantzou SS 2011

Kontrast

Willem Kalf 1655-1657

detal Martwej natury ze srebrnym dzbankiem

Urodzona dzisiaj

 fot. Saga Sig

Ponieważ nie jestem przedstawieniem, nie jestem performerką. Myślę, że to bardziej czyni mnie człowiekiem. Częścią świadomości ludzkiego istnienia jest posiadaniem celu i jeśli to, co robisz wypełnisz nim, doprowadzisz do bardziej satysfakcjonującego końca 

- Daphne Guinness

Nie jestem muzą

DAPHNE GUINNESS

Ona jest przedmiotem swojej własnej kreatywności.  

Jej osobowość jest jej własnym dziełem sztuki. 

-  John Richardson 

/historyk sztuki, prywatnie przyjaciel DG/

EKSPRESJA

Wszytsko co robię jest procesem, który uwielbiam. Czy płacę rachunki, czy je wysyłam, czy się ubieram. W tym jest największa zabawa. Kocham tworzenie - DG

Daphne Guinness i Francesco Carrozzini

SHOW GIRL

Mam dwie bardzo różne strony: jedna jest prosta, a druga miłuje ozdoby. 
Niektórzy mogą to nazwać ekscentryzmem, lecz nie o to chodzi.  
Chodzi o fantasy....  DG

Daphne Guinness i Markus Indrani

Daphne Guinness dla Barney'a NY

DAMA WIECZORU Balu Metropolitan Museum w Nowym Jork jaki odbył się w ramach tegorocznej wystawy poświęconej Alexandrowi McQeen Savage Beauty

PANCERZ


Zawsze miałam do czynienia z przekonaniem, że świat jest dość niebezpiecznym miejscem.  
Również nie lubię idei biżuterii jako czegoś cennego wokół czyjejś szyi. Nie.  
To musi być coś innego, a zarazem coś w rodzaju magicznego pancerza.

Dla mnie to było zawsze CONTRA MUNDUM zawsze przeciwko światu...

teraz wiem, że to rodzaj braku ograniczeń

PRECARIOUS BEAUTY

Moje zainteresowanie sztuką dekoracji ludzkiego ciała wynika z pomysłu bycia zdolnym 

do transformacji i odkrywania w tym niezłej zabawy a zarazem możliwości 

uczenia się wielu innych rzeczy z historii - DG.

PUF & PIĘKNO EKSTREMALNE

Im bardziej stylowo tym lepiej

Myślę o sobie i swoim życiu, i jestem nikim. Żyję zaledwie w swoim ciele, w 2011 r.

Jestem tą, którą jestem i ci, którzy uważają mnie za ekscentryczkę czy inną nie wiedzą, że dla mnie to zupełnie normalne, właśnie taka jestem, całe życie taka byłam.

Jej estetyka często zbyt futurystyczna, wydaje się jednak pochodzić z dawnych czasów, kiedy ubiór traktowano jako sposób wyrażania siebie i było to poniekąd wymogiem, a nie jak teraz okazją do pogrążania w syntetycznym komforcie. 
Widoczne zamiłowanie do koronek, plis, stójek, kołnierzy czy aksamitnych naszyjników oraz surdutów wiedzie w czasy elegantów Regencji, portretów Thomasa Gainsborough, arcyksiężniczek i w ogóle rokoka.

Portret Daphne Guinness w jej apartamencie  w Nowym Jorku dla The New Yorker,
fot. Erik Madigan Heck, wrzesień 2011

Nie wstydzę się tego, co mam, co zebrałam i zgromadziłam. Jest tego dużo, ale ludzie nie oskarżają innych o dużo zdjęć czy książek, ale o ubrania...  DG.

Thomas Gainsborough, The Honourable Frances Duncombe

KORZENIE STYLU

Jest dziedziczką fortuny arystokratycznej,  irlandzkiej rodziny Guinness i spadkobierczynią genów słynnych sióstr Mitford. Jej ojciec, Jonathan Byron Guinness, 3 Baron Moyne był bowiem synem siostry Deborah, Diany Mitford, zanim ta opuściła jego ojca, Bryan'a Walter'a Guinness'a dla Oswalda Mosleya. Legendarne  piękno z jakiego słynęła Diana, czar jakim zniewalała oraz jej osobowość zdeterminowały całe jej życie.

Diana Mitford i wnuczka Daphne

Jak sama o sobie Daphne powiedziała, jest wyraźnie dualna stąd, idąc za Suzy Menkes,  można się u niej z łatwością doszukać śladów z "tendencją do upraszczania" i odniesień do babci, Diany Mitford.  Rodzinne korzenie stylu są w tym wypadku oczywiste i uzasadnione.

Huberta de Givenchy, w którego kreacji poniżej prezentuje się Daphne,  uwielbiała nie tylko Diana, będąc z nim w bliskiej przyjaźni, ale i pozostałe siostry, szczególnie Unity i Nancy.

Sztuka jest miejscem, gdzie czuję się bezpiecznie ponieważ wszystko jest możliwe - DG

Od września do 7 stycznia 2012 w Muzeum FIT trwać będzie wystawa kolekcji Daphne, na której artystka zaprezentowała ponad 100 ubrań i osobistych akcesoriów a także filmy, nagrania wideo oraz zdjęcia, w tym również rodzinne, jakie stały się częścią wydanej z tej okazji książki autorstwa Valerie Steele i Daphne. 

Tropem Savage Beauty i swego przyjaciela Alexandra McQueen'a swoim indywidualnym podejściem do mody i stylu zainspirowała Valerie Steele, Dyrektorkę i kuratorkę wystawy. Jakkolwiek jest ucieleśnieniem  indywidualizmu i totalnej ekstrawagancji, napędzając twórczo nie tylko samych kreatorów nie nazywa siebie muzą, ale raczej latającą między nimi 'pszczołą'. To Valentino powiedział o niej, że jej życie jest sceną. A ona sama...?  Powoli chyba staje się ŻYWYM DZIEŁEM SZTUKI, nawiązując do legendy Marchesy Casati i podnosi niejako za McQueen'em modę do poziomu swoistych dzieł naznaczonych osobistą filozofią.

MIT

 

Daphne Guinness i David LaChapelle

KREACJA

ROLA

FANTAZJA OSTATECZNA

o Ekstremalnym Pięknie pisałam tu

Daphne o Dianie Mitford tu

David LaChapelle m.in. o Daphne tu

Vogue o współpracy Daphne z Shaun Leane tu

Museum at Fashion Institute of Technology o wystawie Daphne Guinness  tu

The New York Times o wystawie tu
i jeszcze o jej wystawie Metrovelvet tu